De laatste tijd was het ontzettend druk voor mij waardoor ik mijn blog wat uit het oog ben verloren. Na mijn vakantieperiode moest er nog van alles worden afgewerkt en bovendien wilde ik nog zo veel mogelijk tijd doorbrengen op de Annai Lea Higher Secondary School. Op deze manier kon ik al rustig afscheid nemen van de leerkrachten en leerlingen. Ik had nog amper 3 weken over om al mijn projecten te verwezenlijken. Aangezien ik hier toch een lange periode heb gewoond had ik met verschillende mensen een goede band opgebouwd.
Op het moment van dit schrijven ben ik ruim een week terug uit India en lukt het langzaam om weer te wennen aan de 'nieuwe of herkenbare' Belgische thuisomgeving. Meer over mijn thuiskomst en de aanpassing volgt in mijn volgende en tevens laatste post. Daar ga ik dieper ingaan op de laatste vakantiedagen in India en de aanpassingsperiode met bijbehorende vreemde situaties. In deze post beschrijf ik mijn laatste stagedagen in Sevapur en wordt de verwezenlijking van het Sportkot besproken.
Toen ik op de ALHSS toekwam, was het meeste sportmateriaal stuk en speelden er meestal slechts enkele (10-15) leerlingen op het sportveld. De overige leerlingen studeerden tijdens hun vrije tijd. Vaak waren het enkel de jongens van klas 11 die 'cricket' speelden. Na enkele weken was het spelen van deze sport ook verboden (wegens gevaar op verwondingen) waardoor er weinig opties overbleven voor de leerlingen naast studeren. Ik wilde het aantal leerlingen verhogen dat de kans kreeg om te sporten. Zeker omdat ze mij vaak vertelden dat ze vonden dat de school een gevangenis was voor hen. Ze verbleven hier een groot deel van hun tijd en tijdens de vrije tijd moesten ze verschillende klusjes opknappen (de was, kuisen, de planten verzorgen,...). Maar kinderen horen ook plezier te maken en te spelen.
Toen ik toekwam was ongeveer al het sportmateriaal stuk en lag het verspreid over 2 verschillende lokalen. De bedoeling was om alles samen te brengen en te ordenen in 1 lokaal. Hierdoor kwam er een lokaal vrij dat op termijn als speelruimte of als een extra klaslokaal kan worden gebruikt. Gedurende de maanden januari en februari heb ik een eerste keer het sportlokaal in orde gemaakt, hierbij had ik de hulp gekregen van enkele leerlingen uit klas 11. Op deze manier kreeg ik een beter zicht op het nog beschikbare materiaal en konden er nog enkele spelvormen worden gespeeld. Eind januari kreeg ik van ISS ook een budget van ongeveer 30€ ter beschikking waarmee ik wat extra basismateriaal kon aankopen. Het doel was om de leerlingen tijdens de resterende maanden hiermee bezig te kunnen houden. Maar op lange termijn was dit budget veel te klein om voldoende materiaal aan te schaffen en het lokaal grondig onder handen te nemen. Maar het was alleszins een begin en dankzij de hulp van ISS kon ik toch al verschillende andere sporten met de leerlingen spelen.
Eind februari kwam ik dan op het idee om een volledig nieuw sportkot uit te bouwen op de Annai lea Higher Secondary School. Aangezien ik een groot deel van mijn tijd doorbracht met het spelen van spelletjes en sportactiviteiten, was het een uitdaging om voor de toekomst voldoende sportmateriaal te halen. Op deze manier kunnen de leerlingen nog minstens enkele jaren onder leiding van de leerkracht Engels/sport (Suresh) deze sporten uitoefenen.
Tijdens de maand maart kreeg ik veel reactie op mijn vraag voor financiële hulp. Hierdoor kon ik normaal begin april meteen aan de slag en was er nog voldoende tijd over om alles in orde te maken. Dat was toch hetgene wat ik had gehoopt, maar het liep wegens verschillende factoren wat vertraging op. Gelukkig raakte uiteindelijk alles wel nog net op tijd in orde.
1. Eerst en vooral was mij beloofd dat ik een ander opslaglokaal ter beschikking kreeg waar er al schappen aanwezig waren. Bovendien wilde men het huidige sportlokaal ombouwen tot een klaslokaal. Dit zou ervoor zorgen dat ik geen budget nodig had voor houten planken. Maar plannen bestaan om aangepast te worden en het lokaal werd nooit opgekuisd waardoor ik toch het oude sportlokaal mocht herbouwen.
2. Een auto regelen om het sportmateriaal aan te kopen was ook een hele opgave. Normaal kon ik begin april naar Madurai gaan. Maar er kwam altijd wel iets tussen, waardoor het bestuur de chauffeur zelf nodig had. Uiteindelijk had ik dan het geluk dat enkele leden van ISS half april naar een andere grote stad (Trichy) moesten gaan voor documenten in orde te maken in het ziekenhuis. En aangezien er nog plek was in de auto kon ik mee. Hoera, ik kon eindelijk de sportinkopen uitvoeren!
2 uur later dan voorzien vertrokken we eindelijk richting Trichy op zoek naar het sportmateriaal. Maar eenmaal aangekomen in deze stad moest ik eerst nog een uur mee naar het ziekenhuis om daar de contactpersonen van ISS te ontmoeten. Aangezien het gesprek maar bleef duren, ben ik zelf weggestapt uit het ziekenhuis en gaf ik de chauffeur de opdracht om mij naar de sportwinkel te brengen. Maar eerst moest ik nog langs de bank het geld gaan afhalen.
Gelukkig was er in Trichy toch een grote sportwinkel waar men op een afzonderlijk verdiep ook gezelschapsspelen verkocht. Hier heb ik mij samen met 2 leerkrachten van de ALHSS gedurende 4 uur kunnen uitleven om nieuw materiaal te kopen. Er werden ondermeer nieuwe volleyballen, carromcoins, badmintonrackets en nog veel meer gekocht. Hiernaast kocht ik ook enkele gezelschapsspelen die men kan gebruiken tijdens de lessen Engels en economie. Ook aan de Boys Home en de Girls Home werd gedacht. Beide hostels kregen een hoop nieuwe gezelschapsspelen (onder andere UNO, 4 op een rij, Mastermind,...).
Ondertussen was het al laat tijdens de namiddag en gingen we uitgebreid eten. Nadien had ik nog even de tijd om wat didactisch materiaal te halen. Ik kocht voornamelijk posters die men kon gebruiken tijdens de lessen biologie, aardrijkskunde, chemie en Engels. Aangezien ik rond deze vakken op school had gewerkt, had ik hier een beter zicht op wat men nog extra kon gebruiken. Na een lange dag kwamen we omstreeks 20 uur eindelijk terug in Sevapur toe. Het sportmateriaal was aanwezig, de volgende stap was het lokaal in orde krijgen.
Ondertussen had ik al bevestiging gekregen dat ik het oude sportlokaal mocht herinrichten. Maar om ietwat structuur te verkrijgen, wilde ik graag houten schappen installeren. Hiervoor werden er enkele timmermannen gevonden. En ik moet zeggen, de snelste werkers waren het ook niet. Ze kwamen 2 dagen te laat en telkens als er geen elektriciteit was. Uiteindelijk heeft het 2 dagen geduurd voordat de 20 plankjes geplaatst waren. Op school werden er 16 nieuwe planken geplaatst en in de Girls Home de overige 4 planken. In de Boys Home was dit niet nodig aangezien er hier al een kast aanwezig was die kon gebruikt worden.
Het was ondertussen 15 april en het sportlokaal moest de 17de april volledig af zijn aangezien dan het sportkamp begon. Ik was ook al ruim een week ziek en desondanks de hevige koorts werktte ik ijverig verder. Gelukkig kreeg ik bij de inrichting nog wat hulp van enkele leerlingen, voornamelijk van Venkatesh uit klas 11. Zoals op een afbeelding die iets hoger in deze post te zien is, heb ik hem nog persoonlijk bedankt met enkele potloden. Hij was er ontzettend blij mee.
Hierdoor lukte het nog net om alles tijdig in orde te krijgen. Ik kon nog op de eerste dag van het sportkamp persoonlijk het sportlokaal inwijden en overdragen aan de directrice en de president van ISS. Het was alleszins een groot succes, want tijdens het sportkamp waren er maar liefst 300 leerlingen die gretig gebruik maakten van het materiaal in het sportkot.
Hieronder volgen enkele foto's van het resultaat in de school en de Girls Home. In de Boys Home is er ongeveer net hetzelfde sportmateriaal aanwezig in vergelijking met de Girls Home. Enkel hebben zij volleyballen gekregen in de plaats van springtouwen en ringballen. Ik had gelukkig ook nog de tijd om gedurende mijn laatste dagen af en toe de gezelschapsspelen uit te leggen aan de leerlingen van de hogere klassen en enkele leerkrachten.
Tot slot wil ik iedereen die mij heeft gesteund met sponsoring voor het sportlokaal bedanken. Dankzij jullie steun kreeg ik maar liefst 500€ bij elkaar wat neerkomt op 35.000 rupee. Hiermee was het voor mij gemakkelijk om alles te gaan halen wat ik in gedachten had. Er was zelfs nog budget over om eveneens het sportmateriaal in de Boys Home en de Girls Home onder handen te nemen en enkele posters te kopen als extra didactisch materiaal.
Ik hoop dan ook dat het sportlokaal nog lang zal meegaan en dat de leerlingen er gebruik van blijven maken. Mijn grootste zorg is wel dat ik moeilijk kan inschatten in welke mate het bestuur van ISS verder gaat zorg dragen voor dit lokaal. Indien ze het lokaal af en toe kuisen en jaarlijks wat nieuw materiaal bijkopen, dan zitten ze nog lang safe. Het kan bovendien een extra motivatie zijn om eindelijk een echte sportleerkracht aan te werven om te werken op de school.
Hiernaast heb ik gedurende mijn hele verblijf met de meisjes uit de lagere klassen (klas 6-9) op regelmatige basis enkele pleinspelen gespeeld. Ik had de leerkrachten uit de Girls Home dan ook beloofd om hen een spelbundel te geven waarin de uitleg stond neergeschreven, zowel in het Engels als in het Tamil. Het kostte mij net zoals het sportmateriaal, veel zweet en stress om het tijdig af te krijgen. En uiteindelijk is het allemaal nog onverwacht in orde gekomen. Sinds februari had een medewerker van ISS al mijn documenten om te vertalen. Maar pas 3 dagen voor mijn vertrek is hij effectief gestart met de vertaling uit te werken. Hij schreef dit eerst in het klad uit, maar daar was ik niet veel mee. Hiervoor moet ik de leerkrachten bedanken die op het einde in actie schoten om mij te helpen om de tekst in het Tamil uit te typen. Ik kon dit zelf niet en je hebt bovendien speciale software nodig om deze taal te kunnen typen.
Om 3 uur 's nachts was het document af en de dag nadien kon ik naar Dindigul om alles af te drukken. Jammergenoeg was het net die dag algemene powercut. Maar gelukkig was er toch 1 copycenter wat werkte op een generator. Maar het ging heel traag. Het duurde 2 uur voordat mijn document 2 keer was afgedrukt. Hierna kon ik snel terugkeren naar Sevapur. En wonder boven wonder, anderhalf uur voordat ik Sevapur verliet kon ik het afgewerkte product afgeven.
Het was gelukt! Mijn duurzaam product is alsnog afgeraakt. Kortom, het was een wijze levensles. Ik mag nooit opgeven want uiteindelijk komt alles toch nog goed.
Op het moment van dit schrijven ben ik ruim een week terug uit India en lukt het langzaam om weer te wennen aan de 'nieuwe of herkenbare' Belgische thuisomgeving. Meer over mijn thuiskomst en de aanpassing volgt in mijn volgende en tevens laatste post. Daar ga ik dieper ingaan op de laatste vakantiedagen in India en de aanpassingsperiode met bijbehorende vreemde situaties. In deze post beschrijf ik mijn laatste stagedagen in Sevapur en wordt de verwezenlijking van het Sportkot besproken.
Toen ik op de ALHSS toekwam, was het meeste sportmateriaal stuk en speelden er meestal slechts enkele (10-15) leerlingen op het sportveld. De overige leerlingen studeerden tijdens hun vrije tijd. Vaak waren het enkel de jongens van klas 11 die 'cricket' speelden. Na enkele weken was het spelen van deze sport ook verboden (wegens gevaar op verwondingen) waardoor er weinig opties overbleven voor de leerlingen naast studeren. Ik wilde het aantal leerlingen verhogen dat de kans kreeg om te sporten. Zeker omdat ze mij vaak vertelden dat ze vonden dat de school een gevangenis was voor hen. Ze verbleven hier een groot deel van hun tijd en tijdens de vrije tijd moesten ze verschillende klusjes opknappen (de was, kuisen, de planten verzorgen,...). Maar kinderen horen ook plezier te maken en te spelen.
Toen ik toekwam was ongeveer al het sportmateriaal stuk en lag het verspreid over 2 verschillende lokalen. De bedoeling was om alles samen te brengen en te ordenen in 1 lokaal. Hierdoor kwam er een lokaal vrij dat op termijn als speelruimte of als een extra klaslokaal kan worden gebruikt. Gedurende de maanden januari en februari heb ik een eerste keer het sportlokaal in orde gemaakt, hierbij had ik de hulp gekregen van enkele leerlingen uit klas 11. Op deze manier kreeg ik een beter zicht op het nog beschikbare materiaal en konden er nog enkele spelvormen worden gespeeld. Eind januari kreeg ik van ISS ook een budget van ongeveer 30€ ter beschikking waarmee ik wat extra basismateriaal kon aankopen. Het doel was om de leerlingen tijdens de resterende maanden hiermee bezig te kunnen houden. Maar op lange termijn was dit budget veel te klein om voldoende materiaal aan te schaffen en het lokaal grondig onder handen te nemen. Maar het was alleszins een begin en dankzij de hulp van ISS kon ik toch al verschillende andere sporten met de leerlingen spelen.
Eind februari kwam ik dan op het idee om een volledig nieuw sportkot uit te bouwen op de Annai lea Higher Secondary School. Aangezien ik een groot deel van mijn tijd doorbracht met het spelen van spelletjes en sportactiviteiten, was het een uitdaging om voor de toekomst voldoende sportmateriaal te halen. Op deze manier kunnen de leerlingen nog minstens enkele jaren onder leiding van de leerkracht Engels/sport (Suresh) deze sporten uitoefenen.
 |
| Venkatesh (de tekenaar) is ontzettend blij met de nieuwe kleurpotloden en wasco's |
1. Eerst en vooral was mij beloofd dat ik een ander opslaglokaal ter beschikking kreeg waar er al schappen aanwezig waren. Bovendien wilde men het huidige sportlokaal ombouwen tot een klaslokaal. Dit zou ervoor zorgen dat ik geen budget nodig had voor houten planken. Maar plannen bestaan om aangepast te worden en het lokaal werd nooit opgekuisd waardoor ik toch het oude sportlokaal mocht herbouwen.
2. Een auto regelen om het sportmateriaal aan te kopen was ook een hele opgave. Normaal kon ik begin april naar Madurai gaan. Maar er kwam altijd wel iets tussen, waardoor het bestuur de chauffeur zelf nodig had. Uiteindelijk had ik dan het geluk dat enkele leden van ISS half april naar een andere grote stad (Trichy) moesten gaan voor documenten in orde te maken in het ziekenhuis. En aangezien er nog plek was in de auto kon ik mee. Hoera, ik kon eindelijk de sportinkopen uitvoeren!
 |
| De sportwinkel 'Jai Sports & Games' in Trichy |
Gelukkig was er in Trichy toch een grote sportwinkel waar men op een afzonderlijk verdiep ook gezelschapsspelen verkocht. Hier heb ik mij samen met 2 leerkrachten van de ALHSS gedurende 4 uur kunnen uitleven om nieuw materiaal te kopen. Er werden ondermeer nieuwe volleyballen, carromcoins, badmintonrackets en nog veel meer gekocht. Hiernaast kocht ik ook enkele gezelschapsspelen die men kan gebruiken tijdens de lessen Engels en economie. Ook aan de Boys Home en de Girls Home werd gedacht. Beide hostels kregen een hoop nieuwe gezelschapsspelen (onder andere UNO, 4 op een rij, Mastermind,...).
Ondertussen was het al laat tijdens de namiddag en gingen we uitgebreid eten. Nadien had ik nog even de tijd om wat didactisch materiaal te halen. Ik kocht voornamelijk posters die men kon gebruiken tijdens de lessen biologie, aardrijkskunde, chemie en Engels. Aangezien ik rond deze vakken op school had gewerkt, had ik hier een beter zicht op wat men nog extra kon gebruiken. Na een lange dag kwamen we omstreeks 20 uur eindelijk terug in Sevapur toe. Het sportmateriaal was aanwezig, de volgende stap was het lokaal in orde krijgen.
Ondertussen had ik al bevestiging gekregen dat ik het oude sportlokaal mocht herinrichten. Maar om ietwat structuur te verkrijgen, wilde ik graag houten schappen installeren. Hiervoor werden er enkele timmermannen gevonden. En ik moet zeggen, de snelste werkers waren het ook niet. Ze kwamen 2 dagen te laat en telkens als er geen elektriciteit was. Uiteindelijk heeft het 2 dagen geduurd voordat de 20 plankjes geplaatst waren. Op school werden er 16 nieuwe planken geplaatst en in de Girls Home de overige 4 planken. In de Boys Home was dit niet nodig aangezien er hier al een kast aanwezig was die kon gebruikt worden.
 |
| De timmermannen werken de 20 planken af, opt gemak uiteraard |
Hierdoor lukte het nog net om alles tijdig in orde te krijgen. Ik kon nog op de eerste dag van het sportkamp persoonlijk het sportlokaal inwijden en overdragen aan de directrice en de president van ISS. Het was alleszins een groot succes, want tijdens het sportkamp waren er maar liefst 300 leerlingen die gretig gebruik maakten van het materiaal in het sportkot.
Hieronder volgen enkele foto's van het resultaat in de school en de Girls Home. In de Boys Home is er ongeveer net hetzelfde sportmateriaal aanwezig in vergelijking met de Girls Home. Enkel hebben zij volleyballen gekregen in de plaats van springtouwen en ringballen. Ik had gelukkig ook nog de tijd om gedurende mijn laatste dagen af en toe de gezelschapsspelen uit te leggen aan de leerlingen van de hogere klassen en enkele leerkrachten.
 |
| Resultaat van het sportlokaal in de Girls Home (gezelschapsspelen en springtouwen/Carrom/ringball) |
 |
| De schappen voor de balsporten, bekers. Springtouwen aan de muur en fitnessmateriaal in de dozen |
 |
| Schaakmateriaal, badmintonracktes, ringball en nog veel meer |
 |
| Gezelschapsspelen, de kegels, frisbees en nog veel meer in het sportlokaal |
Ik hoop dan ook dat het sportlokaal nog lang zal meegaan en dat de leerlingen er gebruik van blijven maken. Mijn grootste zorg is wel dat ik moeilijk kan inschatten in welke mate het bestuur van ISS verder gaat zorg dragen voor dit lokaal. Indien ze het lokaal af en toe kuisen en jaarlijks wat nieuw materiaal bijkopen, dan zitten ze nog lang safe. Het kan bovendien een extra motivatie zijn om eindelijk een echte sportleerkracht aan te werven om te werken op de school.
Hiernaast heb ik gedurende mijn hele verblijf met de meisjes uit de lagere klassen (klas 6-9) op regelmatige basis enkele pleinspelen gespeeld. Ik had de leerkrachten uit de Girls Home dan ook beloofd om hen een spelbundel te geven waarin de uitleg stond neergeschreven, zowel in het Engels als in het Tamil. Het kostte mij net zoals het sportmateriaal, veel zweet en stress om het tijdig af te krijgen. En uiteindelijk is het allemaal nog onverwacht in orde gekomen. Sinds februari had een medewerker van ISS al mijn documenten om te vertalen. Maar pas 3 dagen voor mijn vertrek is hij effectief gestart met de vertaling uit te werken. Hij schreef dit eerst in het klad uit, maar daar was ik niet veel mee. Hiervoor moet ik de leerkrachten bedanken die op het einde in actie schoten om mij te helpen om de tekst in het Tamil uit te typen. Ik kon dit zelf niet en je hebt bovendien speciale software nodig om deze taal te kunnen typen.
Om 3 uur 's nachts was het document af en de dag nadien kon ik naar Dindigul om alles af te drukken. Jammergenoeg was het net die dag algemene powercut. Maar gelukkig was er toch 1 copycenter wat werkte op een generator. Maar het ging heel traag. Het duurde 2 uur voordat mijn document 2 keer was afgedrukt. Hierna kon ik snel terugkeren naar Sevapur. En wonder boven wonder, anderhalf uur voordat ik Sevapur verliet kon ik het afgewerkte product afgeven.
Het was gelukt! Mijn duurzaam product is alsnog afgeraakt. Kortom, het was een wijze levensles. Ik mag nooit opgeven want uiteindelijk komt alles toch nog goed.
 |
| Leerkrachten van de ALHSS zijn ijverig tot 3 uur 's nachts mijn Engelse spelletjes aan het vertalen |
 |
| Spelbord 'Ganzenbord' en de afgewerkte spelbundel met pleinspelen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten