April stond grotendeels in het teken om het sportlokaal in orde te maken. Maar ik ben hier niet de hele tijd mee bezig geweest. Hieronder worden kort nog enkele andere activiteiten besproken.
Gedurende februari was ik gestart met het bezoeken van enkele scholen in het Karur district in functie van mijn bacheloronderzoek. Maar om een beter beeld te krijgen op het onderwijs in de streek ben ik nog enkele scholen extra gaan bezoeken. Dankzij de ISS-medewerker 'Mukuchamy' die verantwoordelijk is voor de Ecoclubs had ik de mogelijkheid om enkele scholen met een goede reputatie binnen het Karur district te bezoeken. Zo bezocht ik onder meer de P.A. Vidya Bhavan Higher secondary School. Jaarlijks hebben zij enkele leerlingen in klas 10 en klas 12 die een gemiddelde halen van 95% of beter.
Het viel meteen op dat alles in deze school er veel professioneler aan toe gaat in vergelijking met de ALHSS. Men heeft mooie vaklokalen met veel materiaal, men beschikt over een e-learningplatform, verschillende computerlokalen en nog veel meer. Maar om naar deze school te gaan moet men jaarlijks wel al minstens 30.000 rupee neertellen. Voor veel Indiërs is dit dus niet mogelijk waardoor het een school is die uitsluitend leerlingen heeft die afkomstig zijn uit de rijke bevolking. Ruim 50% van de leerlingen volgt ook les in het Engels. Het valt meteen op dat deze leerlingen dan ook vlot in het Engels kunnen communiceren.
Het was een unieke ervaring om ook eens een ander soort van school te kunnen bezoeken. Ik werd er heel hartelijk ontvangen en bovendien werd ik zelfs opgewacht door een reporter van de provinciekrant. Enkele dagen later bleek dan ook dat er een krantenartikel over mijn bezoek was verschenen. Het handelde over het feit dat ik gedurende een half uur les had gegeven in een 3de middelbaar over ecologie in België en hoe wij met ons afval omgaan.
 |
| Klaslokaal in de school P.A. Vidya Bhavan |
 |
| Het Chemielokaal (groot en er zijn verschillende chemische stoffen aanwezig) |
Uiteindelijk is het mij ook gelukt om enkele bevriende leerkrachten van de ALHSS hun thuisdorp te gaan bezoeken. Het grootste probleem was dat ze slechts 2 keer per maand naar huis mochten gaan, en vaak was dit minder wegens extra les op zaterdag. Of indien ze thuis waren, dan kon ik niet wegens andere verplichtingen. Het was een aangename dag en ik vond het jammer dat ik hen thuis niet meer heb kunnen bezoeken.
De dag begon vroeg aangezien ik om 6.30 al de bus moest nemen. Edwin wachtte mij op in de kleine stad 'Waimpatty' waar hij woont. Allé, ik mocht nog even wachten tussen de viskramen :-). Nadien ging de weg richting de kerk en ik kon nog eens een misviering bijwonen. Mijn collega Edwin (leerkracht Wetenschappen en chemie) is Christen en elke zondag gaat hij naar de kerk. Ik kon bovendien ook een christelijk Indisch huwelijk meemaken. Na de ceremonie ben ik dan zijn familie gaan bezoeken en gingen we vervolgens verder naar het huis van Suresh (de nieuwe leerkracht Engels, hij is Hindoe). En zo begon de tocht doorheen het dorp waarin ze mij aan al hun familieleden (tantes/nonkels,...) gingen voorstellen.
Omstreeks het middaguur gingen we met de brommer op weg naar een christelijk festival. Ik reed niet zelf met de brommer trouwens, maar we zaten er wel soms met 3 of 4 man op. praktisch is iets anders, maar het gaat wel. Op het festival kwamen we ook een 3de leerkracht van de ALHSS tegen. Stephen (leerkracht Engels) kwam meevieren aangezien hij ook Christen is. We luisterden naar enkele liedjes en dan gingen we verder voor een eerste van verschillende maaltijden te verorberen. De namiddag werd gevuld met eten, eten en nog eens eten. En uit beleefdheid moet je telkens een ruime portie eten. Een volledig bananenblad vol met rijst en andere groenten en VLEES/VIS. Als dessert kreeg ik zowaar een ijsje. Een speciale maaltijd dus.
Maar van al dat eten kregen we dorst en daardoor gingen we verder met de brommer richting de grotere stad in de buurt, 'Manaparai'. Hier namen we in een nogal verdoken bar allemaal 1 tot 2 frisse pinten van 650ml. Ik had hen dit beloofd voor mijn verjaardag en ruim 3 maanden later heb ik de belofte kunnen inlossen. En dat ik de alcohol niet meer echt gewoon was bleek duidelijk want ik voelde het meteen wat in mijn hoofd. Het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik mijn 2de pint bijna ad fundum moest uitdrinken om nog snel mijn bus te halen richting Sevapur. En zo was mijn keel alleszins gesmeerd om even niet aan drinken te moeten denken. De laatste dagen dronk ik al snel 4l per dag. De hitte van ruim 40° speelde hierin trouwens ook een belangrijke rol.
 |
| Edwin (l) en Suresh (r) genieten van hun maaltijd in de slaapkamer (Idly en dosai met sambar en kokosnoot chutney) |
 |
| een happy family |
 |
| Opnieuw eten (de 3de uitgebreide maaltijd op 3 uur tijd), ondertussen is ook Stephen van de partij |
Gedurende april hadden de leerlingen nog steeds examens. Maar dan kwam er plots woensdag 17 april aan, dit was de laatste examendag voor de leerlingen. Hierna was er nog 1 week dat iedereen op school werd verwacht. De laatste week stond gekend als het 'Summer camp' en alle leerlingen keken hier naar uit. Ook de leerlingen van de Drop-out School in Tharagampatti namen deel aan de activiteiten. Hierdoor waren er bijna 300 leerlingen aanwezig op de ALHSS. Tijdens het Summer camp stond alles in het teken van sport en educatie. Overdag kregen de leerlingen op een creatieve manier informatie te verwerken:
- lezingen over onder andere de leer van Ghandi
- Muziek spelen (voornamelijk drum) en zang
- Informatie over ecologie (o.a. gebruik van zonnenkokers)
- Creatieve lessen 'spoken English' door een professor Engels aan de universiteit van Trichy
- ...
Na al deze activiteiten hadden de leerlingen de kans om vanaf 16/17 uur nog wat sportactiviteiten uit te voeren. Alleszins het waren lange dagen want de leerlingen waren van 9 uur 's ochtends tot bijna 20 uur 's avonds op school aanwezig.
 |
| De start van het Summer camp (verwelkoming door de districtverantwoordelijke) |
Omwille van het summer camp verliepen de laatste dagen in Sevapur nogal bizar. Er was bijna nooit nog een werknemer van ISS aanwezig in het hoofdgebouw. Meestal bevonden ze zich op de school om hier alles te begeleiden of om een lezing te geven. Hierdoor was het ook een raar afscheid van de werknemers van ISS, dit gebeurde op school. Ondertussen stond er wel gebak klaar voor alle werknemers in het bureau van ISS zelf. Dit hebben ze 's avonds na ons vertrek opgegeten.
Op school heb ik een lezing moeten onderbreken om nog even vaarwel te kunnen zeggen tegen alle leerlingen van de school. Het was een emotioneel moment want er begonnen toch enkele leerlingen te snikken tijdens mijn speech. Hierna kwamen er ook enkele leerlingen aan het woord en ook zij moesten soms hun tranen bedwingen. Vervolgens nam ik ook rustig afscheid van mijn collega's op school en trakteerde ik hen op een mierenzoet Indisch gebak. Als bedanking kreeg ik nog een mooie tekening mee. Na het afscheid moest ik mij haasten naar het hoofdgebouw van ISS want ik had nog slechts 2 uur over om de laatste spullen in mijn zak te steken. Ik wilde ook nog graag enkele dorpelingen een laatste keer dag gaan zeggen waardoor ik echt de school moest verlaten.
 |
| Een groep geiten voorbijsteken met een brommer is lastig |
Op zondag 21 april verliet i omstreeks 19.30 uiteindelijk samen met Andreas en Irena de plek waar ik bijna 6 maand heb verbleven. In de volgende post vertel ik nog wat meer over mijn laatste (vakantie)dagen in India en de aankomst in Zaventem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten