De beproefde heuveltocht & Pongal

Na de terugkomst van het verlengd weekend in Cochin hernam het gewone leven opnieuw snel het gewone gangetje. Ik nam eerst een halve dag de tijd om goed uit te rusten en tijdens de namiddag ging ik opnieuw naar mijn vaste stageplek. Voor de leerlingen was de school al opnieuw een dag bezig, al is de schooltijd maar van korte tijd omdat er snel nadien opnieuw een groot Indisch feest aankwam, namelijk Pongal.

Op school was het tijdens de eerste 2 lesweken ook rustig want klas 10 en 12 waren nog bezig met het afwerken van hun laatste examens. Hiernaast hadden de andere klassen enkel nog maar herhalingslessen aangezien de nieuwe boeken voor het 3^de semester nog niet waren toegekomen. Alle leerlingen krijgen afzonderlijke boeken die worden verdeeld en betaald door de overheid van Tamil Nadu. Voor schrijfgerief wordt er ook gezorgd door ISS en de leerkrachten. Dit zorgt ervoor dat iedereen de kans krijgt op degelijk onderwijs. Tijdens de namiddagen heb ik nu ook langzaam meer variatie in mijn spelletjes gestoken om na te gaan hoe de leerlingen hierop gaan reageren en welke spelvormen ze het leukst vinden.

Tijdens deze week heb ik van een bezoeker ook enkele trucs geleerd om granaatappels snel en voorzichtig te kunnen openen. Vroeger nam dit al snel een half uur in beslag en nu nog maar 5 minuten. Dit zorgde er nog wel eens voor dat ik geen zin had om deze vrucht te openen terwijl ik er wel zot van ben. Het keukenpersoneel heeft dit ondertussen door en de laatste dagen krijgen we nu dagelijks enkele granaatappels voorgeschoteld, dat gaat afkicken worden eens ik terugben in België. Gelukkig is het dan bijna het aardbeiseizoen wat veel zal goedmaken.

Pongalrijst maken op de Anna Lea hig school en het overkooksel weggieten

Donderdag 10 januari arriveerden de schoolboeken eindelijk en konden de lessen van het laatste semester echt starten. Al was maar voor 1 dag want vrijdag vierde men op school al een vroegtijdig Pongal. Pongal is het oogstfeest dat in Tamil Nadu 4 volledige dagen duurt (van zondag 13 januari tot en met woensdag 16 januari dit jaar).

Tijdens de voormiddag gingen we langs op de Anna Lea high school waar een korte ceremonie werd gehouden met de bijbehorende speeches van de president en enkele speciale gasten. Als afsluiting kreeg iedereen een grote schep verse rijst op een bananenblad voorgeschoteld. Ik kan zeggen dat deze Pongalrijst heel zoet is, men voegt hier namelijk ontzettend veel rietsuiker en enkele rozijnen en cashewnoten aan toe. Hierna kregen de leerkrachten en het personeel van ISS allemaal een Idly-cooker als geschenk. Dit is een kookpot om een soort van gekookte rijstporridge te maken. Bovendien kreeg iedereen ook nog een stuk suikerriet. Omstreeks het middaguur stond dezelfde ceremonie op het programma in de drop-outschool in Tharagpatti waar we eveneens Pongalrijst kregen en ’s avonds maakten we nog een ceremonie mee in Vinobajipuram. Mijn maag leek toen al een blok cement door al deze rijst en dan moest het avondeten nog komen, weer rijst. Dit is dus de hoofdreden waardoor er hier in India toch weinig kans is op hevige buikloop, de rijst neutraliseert dit met gemak.

Offering van de Pongalrijst aan de goden

Tijdens het weekend, meer bepaald op zondag, hadden we extra vrije tijd waardoor we beslisten om eindelijk eens een deftige verkenning van de omliggende heuvels te ondernemen. Het doel was om 5.30 uur ’s ochtends te vertrekken om de hitte wat te counteren voor de klim, maar uiteindelijk lukte het pas om omstreeks 7 uur te vertrekken. Eerst stond er een korte autorit van 15 minuten op het programma tot het punt waar de heuvels begonnen. Het doel was om hieruit de heuvelkam volledig te volgen tot men ter hoogte van ISS uitkwam. Het was een ware excursie aangezien we met 17 man zijn vertrokken.

De steile heuvelrug opklimmen doorheen de struiken en andere doornachtige planten

Gelukkig hadden we verschillende locals als gids mee want de geiten – en jagerspaden waren vaak vrij moeilijk terug te vinden waardoor al hun kennis moest samengebracht worden om het juiste pas te vinden. Desondanks gebeurde de helft van de beklimming gewoon op het gevoel recht omhoog tussen alle bomen en struiken en af en toe kwam men bij toeval even op een soort van pad terecht. Per 5 meter dat je aflegde bleef je zeker wel eens in één of andere doornstruik hangen of kwam je onzacht in aanraking met een cactus. Bovendien was het ook vrij rotsig en steil wat voor de nodige afwisseling zorgde waardoor de betere klimmers hier ook ineens kwamen bovendrijven. Zelfs de meest geoefende en geharde Indiërs hadden soms last met het strakke tempo.

Ook voor Velocharming (staffmember van ISS) was het klimmen vrij vermoeiend

Na ruim 3 uur te klimmen kwamen we boven en hadden we een mooi uitzicht over de Kadavurvallei waar wij verblijven en zagen we aan de andere kant het naburige district ‘Dindigul’ verschijnen. De gidsen wilden nu opnieuw afdalen en naar een kleine waterval gaan (lees een waterpijp waar wat water uitdruppelt). De groep wilde nog verder de heuvelrug volgen en dus ging de tocht nog enkele uren verder.

Genieten van het mooie berglandschap

Omstreeks 13 uur werd er een langere pauze ingelast en konden we ons middagmaal (lemon rice met aardappelen) nuttigen. Nadien zocht iedereen de nodige schaduw op om even uit te rusten want het was echt verdomd warm geworden ondertussen. Enkelen onder ons gingen rusten in de schaduw van een rots terwijl anderen in een boom klauterden. Na deze rustpauze begon de afdaling die op bepaalde punten opnieuw steil was. Bovendien was dit met schoenen zonder een echt deftige grip ook geen sinecure om het evenwicht te bewaren. Onderweg ben ik trouwens ook een kleine slang (30-40cm) tegengekomen die net niet onder mijn schoen wilde terechtkomen en dat heeft hij ook duidelijk laten weten met heftig te sissen toen ik mijn voet net naast hem plaatste. Ik verschoot mij alleszins wel want die dieren zie je echt niet zitten. Gelukkig was de tocht nadien rustiger en iedereen kwam vermoeid aan in ISS. Goed uitgezweet was dit het perfecte moment voor mij om in het (vuil) waterreservoir voor de gebouwen even te gaan dobberen want het water is slechts een halve meter diep. Vandaag was het ook de 1^ste dag van Pongal (Bhogi Pandigai) waar alle mensen hun oude kleren en voorwerpen verzamelen om ze nadien in brand te steken en zich voor te bereiden op al het nieuwe.

Groepsfoto van de bergbeklimbende

Maandag stond Thai Pongal op het programma. Deze dag wordt ook wel als de 1^ste dag van het nieuwe jaar beschouwd voor de Hindoes en is vergelijkbaar met 1 januari bij ons. Dit is de dag wanneer men eigenlijk de vers geoogste rijst moet koken door hier ook verse melk aan toe te voegen. Men gebruikt hiervoor normaal ook nieuwe kookpotten. De bedoeling is dat de rijst wat gaat overkoken en op dat moment moet iedereen 3 keer “pongallo Pongal” roepen en voegt men nog wat cashewnoten, rozijnen en ghee toe. Nadien wordt een beetje van deze rijst samen met verschillende soorten fruit (bananen en kokosnoten) geofferd aan de goden door er verschillende rituelen mee uit te voeren en hen te zuiveren. Het is de bedoeling om de kokosnoot ook perfect in het midden te breken, enkel op deze manier krijgt men een jaar lang enkel maar voorspoed in het leven en mag met een heel goede oogst verwachten. Na opnieuw Pongalrijst te hebben gegeten gingen we samen met Dr. Perumal (secretaris van ISS) een wandeling maken aan de dam in de vallei. Hier leven ook veel apen waardoor het opletten was dat ze er niet met onze spullen vandoor gingen.

‘s Avonds stond er een ceremonie in combinatie met enkele optredens in het naburige dorp Kadavur op het programma. We werden als ware hoogwaardigheidsbekleders ontvangen en onder trommelgeroffel met de bijhorende dans werden we in een erehaag naar het podium begeleid. Hier kreeg iedereen een handdoek als bedanking voor de aanwezigheid. Ik betwijfel dat de Indiërs het Belgische voetbal volgen, maar ik denk dat ze met mijn paarswitte handdoek wilden vertellen dat RSC Anderlecht goed op weg is om de titel te pakken. Nadien werden er verschillende optredens gehouden waarbij enkele mensen iets heviger zich uitleefden dan anderen. Tijdens het 1^ste optreden eindigde de hoofddanser op de grond na een te hevige uitvoering van zijn dans die hem in Trance bracht. Er volgden nog enkele leuke nummers en nadien moesten wij als juryleden verschillende grondschilderingen beoordelen en de prijzen aan de dorpelingen uitdelen voor de sportactiviteiten die er overdag op het programma stonden. Op het einde werden we ook door iedereen nog ruim bedankt voor onze aanwezigheid en kregen we nog een serieus applaus en wuifden de mensen onze auto uit. Het voelt toch raar aan om overal zo speciaal te worden behandeld

Dinsdagochtend (3^de Pongaldag of Maattu Pongal) wilde we de koeien in de naburige boerderij gaan versieren en kuisen, maar we waren ruim te laat hiervoor. Dit was reeds omstreeks zonsopgang uitgevoerd zodat de dieren volop van hun feestdag konden genieten. Op de 3^de dag van Pongal worden de dieren (voornamelijk de koeien) vereerd omdat ze de mensen met van alles helpen zoals ondermeer het geven van melk, het voortrekken van een ploeg,… . We hebben wel nog kunnen helpen om de koeienstal mooi te versieren met bloemen. Nadien kregen we het opnieuw warm en gingen we op zoek naar een zwemplek. Uiteindelijk vonden we een geschikte plek in de vorm van een waterput die nog goed gevuld was. ’s Avonds ben ik nog naar de ceremonie in de boerderij gaan kijken waar de koeien werden bedankt en kreeg ik opnieuw wat Pongalrijst, kokosnoot en een stuk suikerriet.

Volgende week zal er in de nieuwe post mogelijk nog iets extra worden verteld over de laatste dag van Pongal indien er nog festiviteiten gepland staan en hiernaast zal zeker de schooluitstap naar Madurai aan bod komen.