Feestperiode, want het zijn examens!

December is gekend wegens zijn feesten, maar voor de studenten van het middelbaar onderwijs is deze maand meestal iets minder leuk. Net zoals in België hebben de studenten in India momenteel examens. Na een maand elke dag (hard) studeren volgt eindelijk de week van de waarheid. Voor de meeste leerlingen is het gelukkig niet zo belangrijk om nu reeds goede punten te halen want  van klas 6 tot en met klas 9 mag men altijd naar het volgende jaar overgaan, bijgevolg spelen deze leerlingen liever in plaats van echt grondig te studeren.

Ook tijdens het leren van examenleerstof moet men kunnen lachen

In klas 10 (overeenkomstig met het 4^de middelbaar in België) heeft men een staatsexamen. Deze leerlingen krijgen dan ook extra begeleiding en ze hebben extra lessen waarin ze de examens van de vorige jaren kunnen voorbereiden. De leerlingen moeten blijkbaar 40% halen om te mogen overgaan naar het volgende academiejaar. In klas 10 merkt men soms wel op dat sommige leerlingen echt wel een serieuze achterstand hebben voor ondermeer Engels, en dat is het gevolg van dat ze in de lagere jaren altijd mogen overgaan. Je moet dus in principe niet grondig studeren want je weet toch dat je altijd mag overgaan.

Na het volbrengen van de lagere cyclus (klas 6-10) krijgen de leerlingen een eerste diploma en mogen ze over naar de hogere cyclus. Ze veranderen ook van schooluniform. Het gaat van de een blauw-wit (kleuren van ISS) uniform naar een uniform dat voornamelijk bruin is. In mijn ogen is dit mooier omdat je hier vlekken minder snel opmerkt. De leerlingen hebben ook maar 2 uniformen waarmee ze het hele jaar moeten doorkomen. Na het beëindigen van klas 10 moet men ook een studiekeuze maken. De opties zijn economie talen of wetenschappen met iets meer wiskunde.

Buiten in de schaduw de leerstof economie overlopen onder toezicht van de leerkracht

In klas 11 kan men opnieuw rustig aan doen want de punten zijn weer niet belangrijk om over te gaan naar het volgende jaar. Al moet ik wel toegeven dat het niveau naar mijn mening wel ineens de hoogte ingaat. De leerlingen van klas 11 worden ook vaak gevraagd om te helpen met water te gaan halen, het eten ’s middags uitdelen,… . De reden hiervoor is dat de leerlingen van klas 12 opnieuw worden voorbereid op de belangrijke overheidsexamens en daardoor worden zij zo veel mogelijk ontlast van extra taken. In klas 12 moet men zelfs 70% halen heb ik vernomen, al geloof ik dat persoonlijk niet want dit cijfer is echt wel heel hoog.

Net zoals in Zambia kan men tijdens de examens ook wel afschrijven, al is het toch al veel beter georganiseerd waardoor het beperkt blijft. Meestal zitten er 2 tot 3 leerlingen per bank van een verschillende graad. Dus ze maken al niet hetzelfde examen. Hiernaast krijgt elke leerling ook een persoonlijk examendocument. Het grootste probleem is wel het feit dat op woensdag bijvoorbeeld alle leerlingen ‘Tamil’ hadden, donderdag was het geschiedenis en zaterdag Engels. Hierdoor is het nog gemakkelijk om snel even wat vragen te stellen aan je buur van een hogere graad. De leerkrachten reageren hier ook niet echt op. Bovendien moeten de leerlingen telkens naar voor gaan om een extra papier te halen en stoppen ze bijgevolg soms eens bij een vriend of vriendin om snel iets te vragen. Bovendien valt het ook op dat jongens en meisjes opnieuw zo veel mogelijk bij elkaar zitten in de examenhal.

Meisjes zitten rechts in de examenhal

 

De jongens bevinden zich aan de linkerkant

 

Tijdens de examenperiode heb ik ook wat meer kunnen praten met de directrice over mijn stage en ging ik op zoek naar de reden dat alle leerkrachten op mijn stageschool ongeveer dezelfde leeftijd hebben dan mijzelf. Nu blijkt dat de Anna Lea secondary school een privéschool is en zelf de lonen van de leerkrachten moet betalen. Een leerkracht verdient gemiddeld 4000 rupee (ongeveer 60€) terwijl in een overheidsschool het loon minstens 10.000 rupee (150€) bedraagt en dit loopt snel op naar 20.000-25.000 rupee (300-400€). Naar Indische normen is een loon van ruim 10.000 rupee een goed loon op het platteland. In een stedelijk milieu heeft men vaak al iets meer nodig. Het lage loon zorgt ervoor dat men enkel jonge leerkrachten kan aantrekken die nog geen attest hebben om les te mogen geven in een overheidsschool. De helft van het huidige leerkrachtenteam is zich wel hiervoor aan het voorbereiden en gisteren verlies de vrouwelijke leerkracht ‘Engels’ de school omdat ze een job in een overheidsschool kreeg aangeboden. Dit is weer een voorbeeld dat India een land blijft met ontzettend grote verschillende binnen de bevolking, en met de snelle evolutie die men in de steden opmerkt zal dit enkel maar toenemen.

De berg snoep en enkele potloden voor de leerlingen als vroegtijdig verjaardagsgeschenk

Aangezien de school net voor Kerstmis sluit tot en met 1 januari heb ik beslist om in de Anna Lea secondary School de leerlingen al een vroegtijdig geschenk te geven voor mijn verjaardag. Ik hoop dat de snoepjes en de lolly de leerlingen nog kan motiveren om hun laatste 2 examendagen goed af te werken. De leerlingen verdienen dan even rust en krijgen de tijd om na anderhalve maand opnieuw naar huis te gaan. Ik heb soms met hen te doen dat ze op zo’n jonge leeftijd al hun familie voor een lange tijd moeten missen. Soms wonen ze slechts op 1-2 km afstand maar toch blijven ze in het internaat slapen. Alle leerlingen waren bovendien dolgelukkig met de snoepjes en de leerlingen van klas 6-7 kregen bovendien nog een potlood extra. Aangezien ik het vaakst in deze klassen aanwezig ben wilde ik hen iets extra geven.

Snoep moet men uitdelen, zelfs tijdens het maken van een examen nemen de leerlingen dit gretig aan.

Tot slot heb ik de voorbije dagen ook met klas 6 en klas 7 een liedje ingeoefend dat ze samen met mij op kerstavond gaan zingen voor alle ISS-medewerkers en de andere leerlingen van de school. Hiernaast ga ik samen met een leerling uit klas 11, Venkatesh ook een nummer brengen op een lokale variant van een piano.

 

Ik ga nu mijn bagage pakken want mijn bus richting Chennai vertrekt over enkele uren. Momenteel ben ik nog de enige Westerling in ISS want mijn huisgenoten zijn allemaal al vroeger vertrokken. Aangezien ik had beloofd om nog enkele dagen naar school te gaan vertrek ik dus later. Bovendien is een verblijf van 4 dagen in Chennai al meer dan voldoende. Bij een langer verblijf wordt ik namelijk zot van de drukte en al dat getoeter. Op het programma staan het bezoek van enkele toeristische plaatsen, wandeling aan de kust, het bijwonen van het HIV/AIDS project van de ISS-medewerker Balu, enkele Westerse gerechten (inclusief eens vlees om toch ook wat ijzer en andere voedingstoffen binnen te krijgen) en het bijwonen van een meeting over Biodynamische landbouw waar Jakes ook een gastspreker is. Hier ontmoeten we onze stagementor Katrien en het departementshoofd ook. En trouwens, ik ga ook op zoek naar een cinema, want een eindejaar zonder het zien van de film “the Hobbit” zou ook jammer zijn. Tegen Kerstmis ben ik terug en dan volgt mijn laatste post van 2012 voordat ik richting Kerala vertrek om mijn verjaardag en Nieuwjaar in stijl te vieren. Goa was moeilijk te ver weg + te druk tijdens Nieuwjaar waardoor deze optie geschrapt is.