Het leven in Sevapur vloeit rustig verder

Ondertussen is mijn stage al ruim over de helft en voelt Sevapur als een 2^de thuis aan (of wie weet is het al mijn 3^de thuis aangezien Kabwe vorig jaar ook zo aanvoelde). Het Leven vloeit letterlijk rustig verder en het begint ook te korten vooraleer ik er 3 weken tussen uitga. Dit betekent ook dat de komende weken druk gaan zijn omdat ik nog van alles wil uitvoeren tijdens deze periode.

Normaalgezien zouden de leerlingen als schooluitstap eind januari naar Madurai gaan, maar ondertussen is dit al verschillende keren uitgesteld en verzet. Bovendien stonden de leerlingen niet te springen om naar Madurai te gaan aangezien ze deze stad al enkele keren hadden bezocht. Andere nieuwe mogelijkheden waren het bezoeken van een pretpark of een bezoek aan Koidokanal, maar dit viel te prijzig uit. Na lang wachten en zoeken naar de ideale bestemming is er eindelijk toch een oplossing gevonden. De schooluitstap gaat naar Trichy op zaterdag 23 februari. Voor mij is dit perfect aangezien ik toch van plan was om deze stad een dag te bezoeken eind februari. Dus hierbij win ik ineens een extra stagedag terug.

1 van de hoofdtempels van de Meenakshi tempel te Madurai

Kleine winkels in Madurai met allerlei kleren en kleine souvenirs

Hier volgen nog enkele foto's van mijn trip naar Madurai. In functie van mijn eindwerk heb ik hier enkele boeken gekocht. Hiernaast stond ook cultuur op het programma met het bezoek van de Meenakshi tempel in het centrum van de stad. En eenmaal je in een grote stad bent, dan moet je optimaal profiteren om eens iets anders te eten. Een uitgebreide Thali en verschillende milkshakes gingen vlotjes binnen. Oorspronkelijk dacht ik om telkens een vleesmaaltijd te nemen tijdens een bezoek van dergelijke steden, maar uiteindelijk begin ik dit toch minder en minder te missen. Enkel in de dure en chique hotels/restaurants is de kwaliteit echt goed.

In ISS gaat het leven rustig verder, mensen komen en mensen gaan. Regelmatig komen er bezoekers gedurende enkele dagen langs of komen er boardmembers een dag of een weekend hier doorbrengen. Momenteel is het opnieuw rustig aangezien de studenten van de Biodynamische landbouwschool een week vakantie hebben. Aangezien Imen en Andreas momenteel op vakantie zijn en enkele van de andere uitwisselingsstudenten een cursus gaan volgen over biodynamische landbouw zijn er weer meer Indiërs dan Westerlingen aanwezig.

Enkele stafleden van ISS hard aan het werk in het hoofdbureau

Doordat Bala ondertussen van job is veranderd hebben we plots meer mogelijkheden om tijd met de lokale dorpelingen door te brengen en bij hen te gaan eten. Hij was hier nogal tegen omdat hij zich verantwoordelijk voor ons voelt. Als er iets voorvalt qua gezondheidsproblemen dan komt de verantwoordelijkheid bij ISS te liggen. Dus ik versta zijn standpunt volkomen, maar na enkele maanden raakt je lichaam ook langzaam aangepast aan de lokale omstandigheden. Al blijf ik kraanwater vermijden en drink ik uitsluitend mijn eigen gezuiverd water. Af en toe een omelet of een kleine vleesmaaltijd in het dorp is nu ook moeilijk te weigeren. De mensen vinden het ook leuk dat je bij hen wat tijd komt doorbrengen.

Aangezien ik in België graag rijst eet, wilde ik toch graag weten op welke manier men dit kan telen en oogsten. Gedurende de voorbije 3 maanden heb ik het proces mogen volgen op het zaaien na dan aangezien dit al voor mijn aankomst was gebeurd. Het was een zware maar aangename ervaring om te helpen met het oogsten van rijst. Het is echt ontzettend intensief want er komen geen machines aan te pas en de zon brandt vrij hevig. De dorpelingen vinden het ook leuk dat je even komt helpen en ze vinden het wel grappig dat hun werksnelheid ongeveer 500% hoger ligt. Gelukkig voor mij nemen ze snel mijn werk over en mocht ik gaan ontbijten. Eindelijk eens bruine rijst als maaltijd, gezonder dan altijd de witte rijst!

Amateur gespot

Gelukkig was er ook nog de professionele rijstoogster

Ik merkte op dat ik nog geen informatie had gegeven over de Boyshome tijdens mijn vorige blogposts. Op 100m van ISS staat er een internaat voor de jongens die naar de Annai Lea Higher Secondary School gaan. Ze verblijven hier met 75 jongens dit jaar. Enkel tijdens de vakantieperiodes en tijdens feestdagen kunnen ze enkele dagen naar huis gaan. Het grootste deel van het jaar spenderen ze dus in Sevapur. Om hen te begeleiden zijn er 2 wardens die de hoofdverantwoordelijk hebben en 4 van de mannelijke leerkrachten die ondersteuning bieden. Deze leerkrachten blijven hier ook slapen en krijgen 2 weekends per maand vrijaf om naar huis te gaan. Het is een belangrijke, maar vermoeiende taak voor hen. Hieronder heb ik een groepsfoto van alle jongens genomen net voordat ze naar school vertrokken. Tot mijn spijt moet ik wel melden dat er nog 5 jongens een douche aan het nemen waren op dat moment.

Groepsfoto van al de Boys van de Annai Lea Higher Secondary School met enkele leerkrachten

Vorige week ben ik samen met de wardens van de Boyshome naar de nabijgelegen stad Dindigul geweest om sportmateriaal aan te kopen. Ik had een budget van 30€ gekregen. Dus het was vrij beperkt om wat aan te kopen, maar toch lukte het om 2 volleyballen, 2 badmintonracktes met enkele shuttles en extra touw, 2 carromsets, 2 fluitjes, 5 springtouwen, een pomp voor de ballen op te pompen en wat carrompoeder te kopen. De leerlingen zijn alvast dolenthousiast dat ze eindelijk nieuw materiaal hebben.

De 2 wardens van de Boyshome (links en rechts van mij) en dan nog 4 van de 8 mannelijke leerkrachten. (V.l.n.r. Raju, Stephen, Edwin, Sebastian, Ikzelf, Rajes en Rajinikhant superstar)

In de loop van de komende week volgt er een korte post in functie van mijn duurzaam product dat ik op de school uitwerk. Aangezien er geen sportleerkracht is kan men geen nieuw sportmateriaal verkrijgen. Het sportlokaal was ook verwaarloosd. Tijdens de voorbije weken heb ik dit rustig opgeruimd en nu spelen de leerlingen opnieuw verschillende spelvormen. Aangezien er nog meer sportmateriaal nodig is wil ik zelf extra materiaal gaan aankopen en hierbij kan ik ook jullie hulp gebruiken. Maar binnen enkele dagen volgt er meer uitleg.

Zweterige groeten vanuit het zonnige Sevapur